بیا بامن

sahar

ساعت14:30---30 فروردين 1391

من هنوزتو را دارم... گاهي كه دلم به اندازه ي تمام غروبها مي گيرد چشمهايم را فراموش مي كنم اما دريغ كه گريه ي دستانم نيز مرا به تو نمي رساند من ازتراكم سياه ابرها مي ترسم و هيچ كس مهربانتر از گنجشكهاي كوچك كوچه هاي كودكي ام نيست و كسي دلهره هاي بزرگ قلب كوچكم را نمي شناسد و يا كابوسهاي شبانه ام رانمي داند با اين همه ، نازنين ، اين تمام واقعه نيست از دل هر كوه كوره راهي مي گذرد و هر اقيانوس به ساحلي مي رسد و شبي نيست كه طلوع سپيده اي در پايانش نباشد از چهل فصل دست كم يكي كه بهار است من هنــوز تورا دارم.

پاسخ:سلام سحر جان خوشحالم که این افتخار رو کسب کردم که به وبلاگم سر زدی....امیدوارم مطالبی که انتخاب میکنم لیاقت احساس زیبای تو رو داشته باشن...دوستدارم با ارسال مطالب بهم کمک کنی واگه مایل باشی با هم همکاری کنیم ....راستی دلمم برات خیلی تنگ شده بود....فدای مهربونیات